Nieuw ww traject

Vanaf maart 2009 t/m 31/7/2018 ben ik gependeld tussen dezelfde woon- en werkpunten. Dit betekent ca 1200 x dezelfde route. 2x is die iets veranderd, eerst door de aanleg van een fietsbrug over de Oude Rijn, daarna door de aanleg van een fietsbrug over de Delftse Vliet.
Vaste tegenliggers verdwijnen dan opeens uit je leven.

Vanaf 2/8/2018 is mijn woonplaats gewijzigd. Ik was altijd al erg blij met mijn route, zo'n 13 km langs het water, de Vliet, die tussen Leiden en Delft loopt, maar nu is er een mooi stukje hollands weidelandschap, compleet met kieviten, hazen, koeien, reigers, enz, bij gekomen.
Ik verheug me ook op het meemaken van alle seizoenen.
Ik kan nu ook kiezen uit 4 varianten, die hooguit een kilometer in lengte verschillen.

vrijdagochtend gelijk rechts al een haas gezien.

bijna 'thuis'

De lengte is ipv ca 25 nog maar 21,5 km. Dit is in ca 50 minuten te doen.
Onderweg nog steeds een stuk langs het water, waar ik deze heren op trikes in haalde.

trikes zie je steeds meer

Juni terugblik

Flink gefietst weer de afgelopen dagen. En de 75.000 gehaald. Door de hernia later dan verwacht. Het fietsen gaat intussen weer super. De afgelopen dagen zelfs kilometers lang 40 km/u kunnen rijden langs de Vliet, met slechts lichte wind mee. En dan zonder erg te zweten, het blijft wonderbaarlijk.
Mert die snelheden blijft het toch extra uitkijken. Je neemt meer risico's om je snelheid te behouden. Ik noem de stoplichten, de spoorovergang, inhalen, wegomleggingen. Of eigenlijk, waar ik normaliter te veel ruimte geef, uit publieksvriendelijkheid, reed ik nu op een manier die in eigen ogen veilig, en netjes, maar niet overdreven is. bijv. niet half in de berm rijden als er aan bakboord 2 meter beschikbaar is.
In Leidschendam waren net wat werkzaamheden afgerond. Toen ik donderdag j.l.in Leidschendam voor een stoplicht wachtte trok een ingehaalde racefietser bij. Hij vertelde dat hij onlangs in Den Haag in volle vaart op een nog niet weggehaalde blokkade was geknald, en op schouderhoogte door de lucht was gezeild. Met minimale schade aan lijf en fiets, onbegrijpelijk. Maar hij was wel voorzichtiger geworden. Een getuige die schadeexpert was bood al aan om er een zaak van te maken, maar dat vond ie niet nodig, "Zoiets kan gebeuren"

Fietsers verenigd wachtend onder het viaduct. Een enkeling reed stoicijns verder, zonder regenpak, volledig doorweekt. deze (laatste?) bui, alweer daterend van meer dan een maand terug, duurde wel 15 minuten.

ook hier bij de Star in LD weer een aparte verkeersregelaar. je ziet ze steeds meer tegenwoordig. hij gaf alleen totaal geen informatie, hoe lang duurt het, is er een omleiding? uiteindelijk zijn we maar door de woonwijken gezigzagd, over brugjes, trappen enz. om wonder boven wonder weer bij de Vliet uit te komen.

de Delftseweg langs de Vliet er hoogte van het fietsbrug. Ook ik was hier langsgemanoeuvreerd, de Mango tillend over de rails. Nergens een omleidingsbordje namelijk.

de volgende dag zelf maar een omleiding gezocht. scheelt maar 4 minuten ongeveer
altijd opletten die trams. 

na jaren nooit meer te hebben hoeven wachten voor de zandvervoerboten, is dit vervoer blijkbaar weer op gang gekomen. dagelijks rond 7.30 loop je de kans op een open brug.

op plek nr 3 in het treintje. voorop de speedpedelec, dan een racefietser, dan..

.. de Mango, en dan weer 2 speedpedelecs. het motiveert wel die snelle fietsers om er zelf ook tegenaan te gaan.

Leiderdorp - Scheerwolde vv

Leiderdorp - Amsterdam - Scheerwolde, Pinksterweekend, 19-21 mei 20178

Voor de kaartjes verwijs ik naar eerdere verslagen. bijv. 2016 scheerwolde via asd
Zaterdag 19/5 mocht het weer. Een lange tocht. Wilma zat al in Scheerwolde, met de auto. En ik werd pas zaterdag verwacht. Goede gelegenheid om samen met Anko op de fiets te gaan. Dus eerst naar Amsterdam, via bekende route Roelofarendsveen, brugje over, en dan langs de Ringvaart tot Sloten.  Altijd leuk, langs Gerrit en Dirk Eveleens met hun palingrokerijen. Zelfs Schiphol passeer ik met plezier, nu Ben hier zijn brood verdient.

even zwaaien naar Ben

Vlak na de passage onder de Schipholweg ging ik links ipv rechts, was me vorig jaar ook gebeurd. Oorzaak is het geslalom door tunneltjes, waardoor ik het richtinggevoel kwijt ben. Op hetzelfde punt als vorig jaar gekeerd. Volgend jaar beter hopen we dan maar.
Om  11.00 uur was ik bij Anko, die al geheel vertrekklaar was. Dus om 11.20 reden we.
Een dolle rit door Amsterdam volgde. Waarbij ik moeite had, Anko op zijn racefiets in het vizier te houden. Waar die zo snel mogelijk Amsterdam achter wilde laten, wilde ik goed van alles genieten. Pas bij het Amsterdam Rijnkanaal kwam er rust.

enorme cruiseschepen

Een mooie rit volgde. Bij Almere Haven was er zoals vaak een omleiding, deze keer door de Libelle-zomerweek. Nog geprobeerd of we niet gewoon door konden fietsen, maar we strandden in het zand, en moesten toch via Almere Hoog om weer op de dijk te komen. Wat opviel waren de zwermen mugjes. Eerst dachten we een brandje tegemoet te rijden, maar dat bleken dus muggen te zijn. Afgezien van dat je er enkele binnen kreeg, weinig last gehad van ze.

we naderen het vondelpark

libelle zomerweken

eindelijk op de dijk

Op de IJsselmeerdijk, we hadden net een stel toeristen ingehaald, kreeg ik geen druk meer. Altijd het slechtst denkbare scenario bedenkend, vreesde ik dat het tandwiel stuk was, o.i.d. Gelukkig bleek het slechts de achterketting te zijn die er af was. De opluchting toen ik weer reed was groot. Ik zag me al de ANWB bellen, en uren wachten zo op die dijk.
Anders dan normaal, gingen we na de Ketelbrug over het pad langs het Ketelmeer. Erg leuk. Alleen bij het 'marine'park liepen we even spaak tegen een slagboom. Als fietser bleek je daar echter gewoon om heen te mogen. Bij Schokland reden we via het westelijke pad  dat door bosjes voerde. Leuke informatiepanelen onderweg. In het museumrestaurant kon ik eindelijk bijkomen bij een kop koffie en een bord kippesoep.

schokland

Het gezellige geroezemoes in het restaurant en het leuke uitzicht op de kerk maakten het tot een heerlijk verblijf. Weer bij de fietsen aangekomen even een praatje gemaakt met mensen uit Emmeloord, die zeiden zo blij te zijn met de rust die er nog in deze contreien is. Dit was toen ze hoorden dat we uit de Randstad kwamen. Om 17.15 waren we in Scheerwolde, waar Wilma even later aankwam met Sandra.

Scheerwolde - Amsterdam - Leiderdorp.
Vertrokken om 9.40 met prachtig weer. Lekker windje uit het oosten, kracht 4. Ik was nog wat slapjes, maar met dit weer komt iedereen aan.

vertrek uit SW

Anko

de N333, met vernieuwde toplaag. geweldig rijden door weids landschap.

Na 5 kwartier waren we al weer bij de Ketelbrug, helaas ligt het mooiste deel dan al weer achter ons. Maar goed, die Ketelbrug, blijft ook fenomenaal.
Zowel door het uitzicht van boven af, als wanneer je eraf gaat, en dan uiteindelijk eronder bent, en het IJsselmeer in volle glorie zich aan je toont. De gigantische windmolens op de Urkerdijk, strak in het gelid, het zwarte water. Indrukwekkend.

beetje korrelig asfalt maar het uitzicht vergoedt alles

Zelfde route nu weer als zaterdag, maar dan de andere kant op. Ik miste deze keer de schapen en de vele schapenkeutels. Zouden ze echt al verboden zijn? Net als ze op Texel willen doen?
In Lelystad Haven, onder de rook van de Batavia, nemen we even een koffiepauze.

Bataviastad.

We zitten er heerlijk. De appartementen boven het café blijken intussen, na jaren leegstand, alle verkocht te zijn. Ook hier gaat het dus hard. We hoorden dat er daarom nog een paar flinke flats bij gaan komen.
Het tweede deel gaat nog makkelijker dan deel 1. Prachtig uitzicht de hele tijd op het IJsselmeer met de vele bootjes. We rijden dan continu 32-35. OK, voor een gemiddelde velomobiel een slakkegang, maar ik ben er zeer tevreden mee. Anko zou best stukje sneller willen denk ik zo, maar houdt zich collegiaal in.

Bijna thuis, ik rijd bijna het hek in ipv door het fraaie tunneltje

Amsterdam is zo bereikt, en weer volgt een mooie rit van oost naar nieuw-west.
Na nog even een kop koffie met worst! huiswaarts. Een 335 km en mooie herinneringen verder, ben ik om 15.45 weer thuis.

Blij

Wat was het vandaag weer een heerlijke fietsdag. Hoewel het 27' werd, was het voor het fietsen toch absoluut niet te warm. De ochtendrit was al een feest. Mede omdat het door de meivakantie (paas- + pinkstervakantie) erg rustig was overal. Ik ben dit seizoen nog niet toegekomen aan mijn ochtendplons in de Vlietlanden, bij wijze van alternatieve douche halverwege. Dat kwam ook doordat er nu een baggerschip ligt op  'mijn strandje'. en die mensen beginnen vroeg. Toen ik in Leidschendam in de Vliet een 11-koppige eendenfamilie zag, kon mijn dag al niet meer stuk.
Dat ik in Leidschendam compleet over het hoofd werd gezien door een automobilist die vanaf zijn rijbaan, mijn naastliggende fietspad kruiste, en daarbij niet naar achteren keek, maakte me niet uit. Mijn achterliggers zullen wel gedacht hebben dat het mis zou gaan, maar eigenwijs als ik ben, meen ik verkeerssituaties en -gedrag goed te kunnen inschatten, en reed door in de verwachting dat het net goed zou gaan, enigszins uitwijkend. Wat ook zo was.
Om 17.00 huiswaarts gegaan, en ik heb de indruk dat door de toegenomen economische activiteit de bruggen ook voor vrachtschepen nu vaker open gaan. Maar met dit weer is het prima alles rustig gade te slaan in het zonnetje.

De lekkere temperatuur gaf me ook energie en goesting om eens lekker door te rijden, dus toen ik in de spiegels een aantal jagende racefietsers zag, zette ik nog eens goed aan. Sneller dan 45 kon het niet, mede doordat de stukken daarvoor te kort zijn, en na elke bocht moet je je weer op gang trekken. En 45 was niet genoeg om iedereen af te laten haken.
Te vroeg, 18.05 was ik al weer thuis. Maar, morgen is er weer een dag.

Kuilen en slecht wegdek

Al jaren voer ik via briefwisseling een strijd met de gemeente Leidschendam-Voorburg, om de doorgaande fietsroute oostelijk van de Vliet wat te verbeteren. Tot op heden zonder succes. Geen geld, er zijn geen problemen, andere prioriteiten, enz. zijn de argumenten om niets te doen. Waar in de andere gemeentes waar ik door kom, meestal asfalt, of goed gelegde tegels / klinkers liggen, is het in Leidschendam een soort Parijs-Roubaix. Tegelijk zijn er met lange stoptijden voor de stoplichten, is er een lastige oversteek, en op diverse plekken ontstaan bij regen diepe plassen, die lang blijven staan. Fietsers gaan hierdoor uitwijken, wat weer vervelende situaties kan opleveren.

Dus wie schetst mijn verbazing als ik opeens gloednieuw rood asfalt zie op 1 stuk. Het waarom is me helemaal onduidelijk. Op dat stuk lagen de tegels er nog goed bij.

Maar goed. de andere kant van Voorburg is een ander verhaal. Heerlijk doorrijden op prima asfalt.
Alleen wat meer auto's daar en wat minder water en groen. Maar voor de afwisseling wel leuk.

Rustig weekje

Na het paasweekend waren er voor mij maar 3 forensdagjes, dinsdag - donderdag, vrijdag was ik roostervrij. Zoals altijd moet ik s'ochtends altijd even iets overwinnen, maar lig ik 1x in de fiets dan is alle twijfel tussen auto of fiets gelijk verdwenen. De muts met oorkleppen was niet meer nodig, helaas. dus die kan weer verwisseld worden met de onovertroffen Leger des Heilspet, waarvan ik er nu ca 6 heb, dankzij evenzo vele seizoenen collecteren.

Niet veel foto's en zeker weinig nieuwe, maar hoe dan ook, elke kilometer blijft de moeite waard, en de Vliet is zeker op zonnige dagen met winderig weer prachtig om te zien.

Leidschendam het sluisje bij de Damstraat naderend

Leidschendam het sluisje bij de Damstraat naderend

De Vliet genomen in NW richting, vlak ten zuiden van Voorschoten

richting Oost, de A4

bij Vlietpark, volkstuincomplex

nr 2 wordt ook nieuwsgierig

wie zullen we daar hebben?

interesse is al weer tanende

koppeltje eenden

wat ik zelf ook graag doe

even de fiets parkeren, thermoskan koffie, en genieten maar

Ontmoetingen

Een week van ontmoetingen.
Ook in Leiden slaat de verloedering toe. Reed ik vanmorgen welgemoed om 7.30 naar het werk, komt me een dame van ca 60-65 me tegemoet rijden op de verkeerde, dus mijn helft. Intussen in beslag genomen door iets of iemand schuin achter haar. Om een aanrijding te vermijden geef ik een schreeuw. De directe reactie is: .u., kun je niet uitkijken? Ik brul nog over mijn schouder, in de hoop dat ze het nog opvangt, 'rechts houden!' De reactie daarop mis ik omdat ik intussen te ver ben.
Ik word er niet echt door geraakt. Het is standaard gedrag geworden.
Even later rijd ik heerlijk langs de Vliet. Ook daar gaat het bijna mis. Nu is het een Canadese Gans die vanuit de Vlietlanden komt aanvliegen, en alleen maar oog heeft voor een vrouwtje (?) dat op de andere oever aandacht zit te trekken. het beest ziet me totaal niet, en scheert krap een halve meter over me heen.
's Avonds het volgende incident.
We zitten rustig aan tafel bij het raam te eten, als we opeens het geluid horen van iets dat tegen het balkonhek aankomt. Even later dwarrelt een vogel naar beneden. Die blijft vervolgens 15 minuten vlak voor onze ogen bewegingloos op de grond zitten, de ogen open. We hebben soortgelijke gevallen gehad. We zoeken hem op en zien dat het een houtsnip is, een notoire brokkenpiloot. We kijken het even aan, maar na 1 uur bellen we toch maar de dierenambulance om te vragen wat wijsheid is. Dan landt er vlak voor de vogel onze huismerel, die we verpesten met havermout. Beide vogels schrikken zich een hoedje, de merel vliegt weg, en tot onze verrassing de houtsnip ook, even een bocht van 180 gr, en weg is ie. In een gestrekte lijn vliegt hij zuidwaarts.
De volgende ontmoeting is in Den Haag. Als ik stop voor een stoplicht dat op oranje springt, hoor ik de auto achter me gas geven, dan zie ik hem me links passeren, en door rood scheuren, onderwijl claxonnerend.
's Avonds kom ik een andere VM-er tegen, één die ik nog niet eerder zag, en met een vlaggetje achterop. altijd leuk.

uitzicht vanaf de Lammebrug, ZW

idem richting uitspanning Cronesteyn

de onfortuinlijke houtsnip, hier nog aan het bijkomen

terug naar huis, genietend van hemel en water (beter dan hemelwater)

deze rijder kwam ik nog niet eerder tegen.

de Vogelplas is prachtig blauw, en wat kleurt dat riet mooi

hier draaide ik naar links, en kon net een aanrijding met iemand
die de bocht wel heel krap nam vermijden, met als dank de nodige schuttingwoorden

even stilstaan, maar dan heb je ook wat
ik forens net verkeerd om helaas.

maar in het spiegeltje is het ook mooi

zelfs flats kunnen fraai zijn

het laatste streepje zon