kees09's photostream

Wandelen vanuit Paalcamping Strijbeekse Heide

Tijdens onze vorige wandeling op LAW11, de grenswandeling, viel ons op hoe mooi deze streek is. En vatten we het plan op snel eens terug te komen. Dat werd dus het 'weekend' van Hemelvaart, om precies te zijn donderdag op vrijdag. Donderdag 2/6 vertrekken we om 10.30 uit Leiderdorp. We rijden via Breda naar Strijbeek, ZO van Breda. We lunchen daar aan een ven van Staatsbosbeheer, het Patersmoer.

Ymte Jan, Wieger en Wilma maken even een rondje rond het ven. Er lopen schapen rond, die net worden geschoren.

Na het eten zetten we de auto even verderop, t.o. een boerderij op een stuk braak land. Vandaar lopen we naar de paalcamping. Er staat niets aangegeven, dus lopen we puur op de GPS. We nemen de verkeerde aanlooproute, en moeten over een weiland traverseren, hierbij enkele prikkeldraadversperringen nemend. Er staan een paar jonge koeien. Later blijken ze over het prikkeldraad heen te kunnen springen, dat dit weiland scheidt van de pc. De pc ligt fantastisch op een open plek in het bos, vlakbij een weiland met koeien. In het midden staat een paal, waarop helaas geen pomp is aangesloten.

vlnr. startpunt wandeling Patersmoer, parkeerplek auto, paalcamping Strijbeek

We vertrekken naar 't Zand, Alphen, een dagrecreatieterrein. Je kan er gratis je auto kwijt. Er is een grote plas, met strand. We zoeken een rustig plekje. Dan lezen, zwemmen, en in de bakkende zon liggen. Om een uur of vijf gaan we weer terug. Als we terugkeren bij de tenten, zijn er intussen nieuwe gasten gearriveerd. Eén groep gaat na het eten weg, één tentje blijft over. Als we later de verhalen van overvolle campings horen, mogen we niet mopperen.
We koken groentesoep. Na het eten wordt er 'set' gespeeld. Vroeg naar bed. Het muskietengaas van de tent houdt de muggen buiten. Wilma heeft last van de harde grond, het matje is niet echt genoeg. Ikzelf slaap goed. Het nieuwe tentje bevalt prima, is redelijk hoog, mede doordat hij enkeldaks is.
De volgende dag worden we tussen 7.00 en 7.30 wakker. Na het ontbijt pakken we de zaak op. Dit gaat een stuk sneller, dan bij een volledige kampeerverhuizing. We gaan naar de auto, laden daar onze spullen in, en maken een wandeling door de Strijbeekse Heide. Een mooi gebied, met een paar vennen. Eén ven ligt vol met kikkers, die luid kwaken. Een klein type, met grote kwaakblazen. Rondom dit ven vinden we veel zonnedauw, althans een kleine versie hiervan. Op enkele plantjes zitten luizen vastgekleefd. Hoewel de wandeling niet lang is, ben ik aan het eind behoorlijk op. Mede door de warmte, het lopen door het mulle zand. Bij de auto aangekomen komen we weer bij met een glas diksap (geconcentreerde appelsap met spa rood, net rivella).


Wandeling Strijbeekse Heide 3/6/2011

APK Velomobiel: Den Haag - Lage Vuursche - Dronten- Leiderdorp

Ik heb de Mango nu ruim 2 jaar, en het is tijd voor het 2e jaarlijkse onderhoud. Dat betekent een retourtje Dronten. Op 1 dag heen en terug is me te ver, dus doe ik het in 2 dagen. Ik vertrek om 17.00 uit Den Haag, en volg de route die ik via de planner van de Fietsersbond op de Etrex heb gezet. Die voert langs de fietssnelweg langs de A12. Een fantastisch mooi en snel pad, glad asfalt. Bij Zoetermeer zijn ze helaas bezig met onderhoud en moeten fietsers een omleiding volgen. Omdat de werklui al gestopt zijn, gok ik er op dat ik er toch langs kan, en dit blijkt goed te kunnen. Op slechts 1 plaats moet ik er uit klimmen. Het is niet zo zeer dat ik geen omleiding wil volgen als wel dat ik niet graag wil afwijken van de geplande route.

Bij Reeuwijk buig ik af in zuid-oostelijk richting. Leuk fietswegje over smalle wegjes in een waterrijk gebied, met veel groene grasvlaktes. Echt een groene hart route. In Woerden draai ik een paar rondjes voor het station voordat ik de fietstunnel onder het spoor ontdek. Het vergt de nodige vaardigheid om de track foutloos te volgen, zeker als er lussen in zitten. Utrecht passeer ik aan de Noordkant, bij Maarssen. Dan volgt een stuk dat ik vanuit het vrijwilligerswerk voor Natuurmonumenten, bij Tienhoven, goed ken. Maarseveen, Westbroek.

En dan naar Maartensdijk. Vlak na Maartensdijk blijkt de track opeens te stoppen. Gelukkig had ik van de camping een waypoint gemaakt, zodat ik me geen zorgen hoef te maken te moeten zoeken. Toch weet ik in Lage Vuursche ipv de camping eerst nog een bungalowpark op te rijden, vanwaar ik echter naar de 100 m. verder gelegen camping (Farm Eterna). De 'natuurcamping' ligt midden in het bos. En er zijn tal van vogels. Ik kan gaan staan waar ik wil, ik kies een plek aan de rand die me het rustigst lijkt. Al met al een erg leuke camping, stijlvol, prima voorzieningen, en met zeer vriendelijke beheerders. De tent staat snel, ik neem een douche, kan nog een kop thee bestellen bij de receptie, eet wat brood, en bel dan Wilma. Die hoort via de mobiel het achtergrondkoor van de vogels.

Ik duik vroeg de slaapzak in. De nacht is wat onrustig. Omdat ik geen matje bij me heb, en de grond toch nog koud is, heb ik het niet echt lekker warm en word regelmatig wakker. Ook is de grond wat hard. Geen echt zachte bosmosgrond. Mede een reden waarom ik al vroeg eruit ga, 5.45 en omdat ik geen gasje bij me heb, ben ik ook snel onderweg. Dan volgt een prachtig stuk door de bossen.

Bij Nijkerk steek ik het Veluws Randmeer over. Weer eens iets anders dan via de Hollandse Brug. Dan volgt een leuk fietspad door het bos. Via Zeewolde en Biddinghuizen ga ik naar Velomobiel.nl waar ik om 9.00 aan kom. Aanwezig zijn Theo, Jan, Ymte en ?. Later komt Allert met zijn motor.

Ik lig lekker buiten in de zon, terwijl Jan met de fiets bezig is. Om 10.00 is er koffie, en om 11.00 zijn de werkzaamheden klaar. Ik rijd wat proefrondjes, en merk dat het sturen, remmen, en schakelen nu weer ok gaan, en ga huiswaarts via de bekende route langs Rietweg, Vogelweg, Weesp, Abcoude, (toch weer eerst fout naar rechts gegaan), Waver, pontje, Uithoorn (koffie bij de oude herberg), Langeraar.

17.45 terug. Geen snelle rit, maar meer zat er ook niet in. Ik merk dat hoe langer de tocht duurt, hoe lager de kruissnelheid wordt.

Hier staat de gevolgde route:

Jaarlijks onderhoud Mango

EveryTrail - Find the best hikes in California and beyond

LAW 11, Grenswandeling Nederland-Belgie 2 daagse wandeltocht

Weekendje wandelen in Brabant, 30 april – 2 mei 2011

Zorgvuldig gepland en door het mooie weer kunnen uitvoeren volgens plan.
Op Koninginnedag vertrekken we ’s middags richting Brabant en zetten Kees’ racefiets aan het eind van het traject waar we willen uitkomen met wandelen, iets ten zuiden van Ulvenhout aan de Bredase weg.
Via kleinere weggetjes, Chaam, Baarle Hertog en Poppel rijden we naar de eerste camping: Tulderheijde waar we een trekkershut gereserveerd hebben. Tulderheijde blijkt een enorm vakantiepark met een grote hoeveelheid vaste standplaatsen. Aan de rand nog wat trekkersveldjes en drie trekkershutten, waarvan de onze een leuk ruim ding blijkt, waar we kunnen koken, slapen op bedden en buiten eten aan de picknicktafel.

Onze buren in een andere trekkershut hebben de rare gewoonte dwars over ons terreintje en voor onze deur langs te lopen (terwijl er ook een andere route is), maar voor de rest zitten we daar heerlijk. De jongens gaan even zwemmen in de zwemvijver en wij koken een rijstmaal.

Na het eten maken we nog een wandeling naar een ven in de buurt; mooi is het avondlicht. Op de terugweg ontmoeten we een stevig paard (Belg) die met een minuscule pony op één veldje staat.

De volgende ochtend pakken we de rugzakken, parkeren de auto buiten de camping en kunnen starten met het eerste traject. Nog geen kilometer hebben we gelopen als we erachter komen dat we het routeboekje niet bij ons hebben. Ymte Jan en Wilma lopen terug naar de auto, en gelukkig daar ligt het – zonder boekje hadden we het kunnen vergeten! Aldus nogmaals gestart en nu lopen we in vier etappes de route van ca. 25 kilometer naar de paalcamping waar we willen overnachten.
Door bos, over heide, langs vennen en beekjes, grasland en akkerland (asperges!), over zandpaden breed en smal, doorkruisen we een mooi stukje Brabant. We pauzeren op prachtige plekken: bij een ven, een landgoed en een zwemmeertje. De paalcamping waar we een bivak voor de nacht willen opslaan laat zich via de aanduiding in het boekje niet vinden, maar wel met de precieze coördinaten die Kees van de site van Staatsbosbeheer gedownload heeft op de GPS. Midden in het bos, op een uitermate rustig plekje, met wel een paal, maar geen pomp. En zoveel water hebben we niet meer, dus ’s avonds lopen we nog een keer naar de dichtstbijzijnde camping (ca. 1 km.) om onze flessen bij te vullen.

Met behulp van de meegebrachte tarp en touw creëren we een soort afdak, al is er geen spat regen voorspeld. Hij staat in ieder geval wel mooi. De grond is hier kurkdroog met veel mos en gras dus als ondergrond prima om op te slapen. Koken lukt goed op het meegebrachte gasstelletje, een open vuurtje maken is verboden en zou nu ook wel echt riskant zijn met deze droogte.
We kaarten nog wat ’s avonds maar gaan ook zeer op tijd slapen, licht hebben we na 21.30 toch niet meer. En dan wordt het een gevecht met de muggen: wolken van die zoemende irritante insecten omringen ons en proberen in de slaapzak te kruipen. Helemaal dichthouden kun je niet want dan krijg je geen lucht meer. De enige die er geen last van heeft is Kees want die is als een blok in slaap gevallen. Naarmate het afkoelt door de nacht wordt het gezoem iets minder en lukt het ons een paar uurtjes slaap te pakken, maar erg uitgerust zijn we niet de volgende ochtend.

Toch blijft het prachtig: de opkomende zon door de bomen en dan een potje thee zetten te midden van zoveel natuur! We pakken de rugzakken weer in, die steeds minder zwaar worden nu het eten opraakt, en gaan weer op pad. De tweede etappe voert grotendeels door de Chaamse bossen en ook daar vennen en soms een moerasachtige ondergrond. Na ca. 15 kilometer zijn we bij het eindpunt.
Kees gaat - na de aardbeien - meteen op de racefiets de auto halen (vermoeiend: een flinke tegenwind!) en is na een paar uur weer terug. Wij eten ondertussen een uitgebreide lunch en vermaken ons met een kaartspel en het redden van rupsjes die uit de bomen vallen. In ca. vijf kwartier rijden we terug naar huis.

De route

EveryTrail - Find hiking trails in California and beyond

Brugge

Stedentripje Brugge 29-30 januari 2011
Net als vorig jaar hebben we eind januari een jeugdherberg geboekt voor een stedentripje. Dit keer is het de stad Brugge die we bezoeken. Met de navigatie via Kees’ mobiel komen we vlakbij de jeugdherberg, alleen aan het eind worden we een dusdanig smal straatje ingestuurd dat we dat niet kunnen geloven en het eigenwijs een straat verderop proberen. Toch blijkt dat precies het goede straatje te zijn.

Parkeren kunnen we niet in die smalle steegjes in het centrum dus we besluiten eerst ergens anders te lunchen, dan onze bagage te droppen en vervolgens de auto te gaan parkeren en lopend terug de stad in te gaan. De lunch nuttigen we op een niet officiële parkeerplaats net buiten de stadsgracht, waar we de auto niet durven te laten staan. We parkeren de auto uiteindelijk net buiten de buitenste singel, waar gratis parkeerruimte genoeg is. De loopafstand tot het centrum is nog steeds maar een minuut of tien à vijftien.
We lopen in eerste instantie nog even naar de jeugdherberg waar we nu onze kamer in kunnen. Via een wenteltrap met een wel zeer lage armleuning – en een wel zeer diep trapgat - komen we op de derde verdieping waar onze kamer zich bevindt. Het geheel is maar een armoedig zootje en hoe het met de veiligheid is gesteld durven we ons niet goed af te vragen. Het licht op de w.c. doet het niet, en de douchegelegenheid ziet er ook niet al te fris uit. Op onze kamer treffen we twee stapelbedden, die wat kraken maar gelukkig wel van schone lakens voorzien zijn, al ruikt het er verder nogal bedompt. Gauw de ramen open en dan begeven wij ons ook weer op pad om Brugge wat te verkennen.

We lopen langs de St. Salvatorkerk, maar die is (momenteel?) niet te bezichtigen; ook van buiten is het al een imposant bouwwerk om te zien.
Bij de Onze Lieve Vrouwekerk hebben we meer succes, daar is het ook tamelijk druk met toeristen. We bezichtigen de kerk, missen het belangrijkste beeld: de Madonna met het kind van Michelangelo en lopen dan door het centrum naar het Belfort om die te beklimmen. Het is vandaag mooi helder weer dus voor het uitzicht kan het niet beter.
Zo denken meer toeristen erover want we staan een behoorlijke tijd in de rij om een ticket te bemachtigen en te starten met de beklimming van de 366 treden. Aan het eind is de trap zo nauw dat het een kunst is om boven te komen. Twee mensen kunnen elkaar niet passeren dus als er iemand naar beneden komt moet je weer terug naar een uitwijkplaats. Op de bovenste omgang is ook weinig ruimte, want meer dan de helft is afgesloten wegens bouwwerkzaamheden. Dat geeft bovenop een behoorlijk gedrang. Het uitzicht is mooi, maar dus maar naar twee kanten.

Op de bovenste verdieping zijn ook de 47 kleine, grote en enorme klokken van het carillon (beiaard wordt het in wikipedia genoemd) uit 1741 te bewonderen die elke tien minuten wel iets laten horen. Ze worden aangedreven door een mechaniek dat zich een etage lager bevindt en met “draden” met de klepels van de klokken verbonden is. Als er een wijsje speelt draait er een enorme trommel rond (zoals in speeldoosjes, maar dan in reusachtige uitvoering) voorzien van pinnen, die de juiste draden en daaraan verbonden klokken moeten activeren.

Als we uitgekeken zijn dalen we de trappen weer af en omdat we vrij laat waren met ons bezoek komen er rond deze tijd geen gasten meer omhoog, en kunnen we dus vrij snel doorlopen.
Na nog wat rondwandelen willen we een eetgelegenheid opzoeken; eerst lopen we van alles voorbij en er blijken ook veel restaurants aardig aan de prijs, maar tenslotte moeten we toch een keus maken en we zetten ons neer bij een vrij eenvoudig restaurant bij het Jan van Eyckplein aan de Spinolarei. We eten best lekker met een heerlijk toetje (chocolademousse) en keren dan weer terug naar de jeugdherberg. In de benedenzaal is een apart lounge gedeelte (met allemaal afgedankte stoelen, zeer onnozel opgesteld, je kunt er geen poot verzetten) met een enorm beeldscherm en de mogelijkheid een film te huren. Ymte Jan en Wieger zoeken een film uit, maar door het ontbreken van een goede afstandsbediening kunnen we het menu met de ondertitels niet bereiken en zijn we gedwongen de film (The Happening) in het Engels te zien en te begrijpen. Het is een bizarre, fantastische film over hoe delen van de USA getroffen worden door één of ander geheimzinnig virus, waardoor mensen eerst zeer vreemd reageren en vervolgens allemaal suïcidale neigingen hebben. De doden vallen bij bosjes uit de lucht. Kees en Wieger haken af, ook omdat de temperatuur in de kamer niet te harden zo warm is, Maar Ymte Jan en ik kijken de film wel uit.
Als we gaan slapen horen we op de kamers naast ons eerst een luidkeels en gezellig gezang, maar dat duurt gelukkig niet heel lang en we kunnen een redelijk rustige nacht genieten, afgezien van de krakende bedden.

Ontbijt zat dit keer niet bij het arrangement, dus we hebben zelf onze trouwe picknicktas meegenomen en eten smakelijk in de enige zaal op de begane grond die nog een beetje allure heeft. Na het ontbijt brengen we eerst onze bagage naar de auto en lopen dan nogmaals via een park langs de Singel de stad in. We lopen via het Minnewater en bezoeken het Begijnhof. Vlakbij staan allemaal koetsjes met paarden, die hier hun pauze- en voederstop hebben; een mooie plek om een restaurantje aan te doen voor koffie of chocolademelk. Hierna willen de jongens en Kees het chocolademuseum bezoeken en houd ik het bij een stadswandeling, met de nodige fotostops.
Voldaan van alle indrukken zetten we ons om een uurtje of twee in de auto en toeren via Zeeuws Vlaanderen Nederland in, waar we nog even een lunchstop houden. Het weer blijft goed maar ook erg koud, dus echt lang zitten we niet buiten. Via de tunnel onder de Westerschelde, Zuid-Beveland, Roosendaal en Dordrecht rijden we weer terug naar huis.

Begijnhof

Zicht vanaf de Sleutelbrug

Ezelspoort

Zicht op het Belfort vanaf de Rosenkaai

ramen met het kanten

paard-rondtochten aan het Wijngaardplein

huisjes aan het Walpein

Wipselberg

Van 19 op 20/2/2011 gebruiken wij de HEMA arrangementsaanbieding van € 40,-
We rijden via Hoenderloo, Otterloo naar de Wipselberg nabij Beekbergen. Onderweg stoppen we even voor een picknick in Beekbergen. Het is erg koud. We vinden een fraaie picknickbank aan een stroompje. We parkeren de auto op een mooi veldje, wat helaas echter ook als hondenuitlaatplaats dienst blijkt te doen. Aan de linkerachterband zit een plakkaat hondepoep.

De accomodatie ligt prachtig in de bossen.
Als je aan komt rijden zie je op een heuvel het 'landhuis' liggen, waar je kunt ontbijten en dineren.

We schrijven ons in om 14.30 en krijgen kamer 17/2 toegewezen. We zijn aan de vroege kant, dus er wordt even gebeld of de kamer al schoongemaakt is, wat het geval blijkt, en dan mogen we de kamer al op. De kamers liggen op de begane grond en de 1e etage, en dan in groepjes van ca. 8 kamers verspreid over een flink gebied in een landelijke omgeving.

We zitten op de 1e, en kijken zo uit in het bos.
De kamer is heerlijk warm, wat welkom is, omdat we moe zijn, en snel koud. We organiseren ons. Er blijkt een badkamer met ligbad en douche te zijn. Ik plof neer in een stoel. Heerlijk zit ik dan in die stoel, af en toe de bossen in kijkend, en lees in HP de Tijd interessante artikelen, o.a. van een journalist die undercover in een verpleeghuisgroep heeft gewerkt. Hartverscheurende ervaringen.
Tegelijk maakt Wilma een korte wandeling in het bos.
Ik reserveer de maaltijd om 18.00 uur in 'het landhuis'. We hebben geen van beide zin om er nog weer uit te moeten 's avonds.

De maaltijd is goed. En het uitzicht vanaf het hooggelegenrestaurant is fantastisch. Wilma neemt de tomatensoep, zalm, en dame blanche, ikzelf neem een makreelvoorafje, zeebaars, en koffie. Na het eten gaan we nog zwemmen. Als we komen is er alleen een ouder echtpaar, maar als die weg gegaan zijn, hebben we het hele zwembad voor ons alleen. Teruggekomen op de kamer lezen we nog wat. Ik spel de Ligfiets&. De onderburen blijken goed te horen te zijn, gelukkig stopt deze overlast wel vóór 24.00, en hebben we een prima nacht.
's Ochtends willen we voor het ontbijt nog even zwemmen. Het zwembad zou vanaf 7.00 uur open zijn, maar als we er aankomen, is alles donker. Maar geen nood, de receptioniste loopt even mee, en even later liggen we in het bad. Ik heb last van mijn kaak, en presteer niet veel. Ongeveer 4 baantjes van 15m, maar het is wel lekker. Na het ontbijt pakken we in. en rijden met de auto naar een plek die Wilma gisteren al had gezien en die een goede uitvalsbasis is voor een wandeling naar de watervalletjes of het beekje.

Na afloop drinken we in Beekbergen nog een kop heerlijke koffie in rest. Het Deelerwoud, en om 14.00 zijn we weer terug in Leiderdorp.
Thuisgekomen blijk ik de laptopadapter vergeten te zijn, maar na wat mailverkeer wordt die verzonden via parcy.
Een heerlijk en energiegevend weekend.