Leiderdorp - Scheerwolde in 2 etappes

Zondag 9/8/2015, fietsen naar Scheerwolde. Ik wil de tocht in 2 dagen splitsen, om nog even lekker te kunnen kamperen. Na wat zoeken kom ik uit op een natuurkampeerterrein Landgoed Old Putten in Elburg. De afstand is ongeveer 122 km. Thuis geniet ik van een dagje 'alleen'. Al klungelend vertrek ik pas om 15.00 uur. Na 15 minuten fietsen bedenk ik het badpak van Wilma vergeten te zijn. Terug dus. Na 3 kwartier ben ik weer op het keerpunt, maar dan schakel ik verkeerd van 2 naar 3, en de ketting gaat eraf. Ik blijk hem ongewild en ongemerkt redelijk vast te hebben getrapt, wat blijkt als ik met het hoofd in het vooronder duik om hem er weer op te leggen. Met moeite krijg ik een lus terug door het derailleurbeugeltje. Ik heb dan spijt van mijn plan om een fris wit T=shirt aan te doen, want ik zit onder de smeer. Het verwijderen van een 2-tal lussen lukt niet. Zo sta ik intussen al een half uur te ploeteren, als ik hulp aangeboden krijg van een DF rijder uit Leiden, die gaat forensen tussen Leiden en Utrecht. Naam onbekend helaas. Als je dit leest, BEDANKT! Deze neo-velomobielrijder helpt me uit de brand. Ik haal de Mango leeg, we leggen hem op zijn kant, en hij krijgt de lussen snel uit de ketting. Na een verdere kennismaking nemen we afscheid, en ga ik welgemoed verder. Verheugd door deze ontmoeting, het vertrouwen in de mensheid heeft weer een boost gekregen. Elburg gaat me te laat worden, wat jammer is, omdat ik eigenlijk alleen maar op tracks van de fietsersbond wil rijden. En, wegens geen snel internet onderweg, kan ik niet een nieuwe maken. Tot de Hollandse brug volg ik nog de track naar Elburg. Daarna zie ik wel hoe laat het is, en waar ik zal overnachten. Het fietsen gaat niet heel lekker, negatieve gevoelens blijven in mijn gedachten. Hoewel ik de tocht al vele keren gemaakt heb, blijf ik vasthouden aan het trackprincipe. Bang om verkeerd te rijden, kilometers om te moeten rijden, of te moeten flintstonen. Sinds ik jaren geleden eens aan de verkeerde kant van de Waver zat blijft dit me achtervolgen. Van de vorige keer weet ik dat ik na het koffietentje bij de brug aan de Waver links moet blijven, omdat de track me anders over een minuscuul pad leidt. Ondanks het gekozen profiel van makkelijk doorfietsen. 10 km verder kom ik bij de fietspont over de Angstel, tussen de Voetangelbrug en Abcoude in. Vorige keren kon ik hier prima gebruik van maken; nu haal ik via de lier de pont naar me toe, maar op 1/3 van de afstand blokkeert de ketting, het lijkt of de ketting aan de andere kant gespannen is. De aanwezigheid van 5 aangeschoten jongeren op een zelfgemaakt vlot, die al een tijd rondhangen bij de pont, doet me vermoeden dat die iets hebben uitgehaald. Ik vrees nu dat er een voor boten gevaarlijke situatie is, maar weet niet wat te doen. Ik bel Wilma om een servicenr te achterhalen via voetveren.nl en dan een melding te maken. Even later bedenk ik dat ik beter 0900-8844 kan bellen hiervoor. Als ik dat gedaan heb, voel ik me een stuk beter.
In Almere-Haven bestudeer ik uitgebreid de GPS. Zal ik door naar een camping in Zeewolde, of naar de Kemphaan, of gewoon maar ergens de tent opzetten? Ik besluit naar de Kemphaan te gaan, omdat die dichtbij is. Helaas blijkt die erg vol te staan. En met de herinnering van de vakantie nog vers in het geheugen, rijd ik door. Zeewolde vind ik nu wat uit de route liggen, en ik heb ook geen zin in schemerdonker aan te komen, omdat ik nog wat van de avond wil genieten, lekker voor het tentje. Dus ik rijd door de Almeerder Hout, speurend naar geschikte plekken. Zonder resultaat. Ik kom op de Vogelweg. En op een kruising met de Gruttoweg vind ik een geschikte plek. Grasveldje, uit het zicht van de wegen. Rust. Ik zet mijn Eureka-Solotentje op. Rol matje en slaapzak uit, en kook nog een maaltje. Uitzicht op wat windmolens en een boerderij. Een sprinkhaan springt in de Mango, en even later er weer uit. Dan wurm ik me in de slaapzak, en ga heerlijk op de Tolino reader lezen. Het gemis van een douche voor de smeer en het klamme zweet neem ik voor lief wegens de rust. Het zal illegaal zijn, maar afgezien van wat lichaamsvocht laat ik niets achter, dus ik heb geen probleem met deze overnachting.

Ik slaap ongestoord. Alleen het selfinflating matje is wat oncomfortabel, dus echt lekker doorslapen is niet aan de orde. Na het wakker worden voel ik me wat stijfjes. Geen koffie, dus de start is wat moeizaam. Afijn, tentje en zo zijn uitstekend bevallen. Alleen de Helinox vergeten. Zitten voor het tentje werd dus liggen. Ik schaam me om het tempo op te schrijven: max 23 km/h. De negatieve gedachten zijn nog niet helemaal weg. Het voordeel van de Flevopolder, lange rechte stukken met goed opschieten, en tijd voor je eigen gedachten, komt er nu niet uit. Op een afwisselend bochtig traject zou ik het gemis aan energie niet merken, en er zou afwisseling zijn voor mijn somberheid.
Bij Dronten sla ik rechts af naar Kampen. In Kampen de IJsselbrug over en naar links. Weer even beraad of ik over de brug richting Ens ga, of via Genemuiden. Ik besluit tot Genemuiden, zin in het pontje, en het leuke stadje. Na de pont naar links. Ik kom veel fietsers tegen vandaag, hoewel het een maandag is. Vakantietrekkers, dagjesmensen ook zo te zien. Ik rijd over de oude zeedijk langs Vollenhove, en door naar Blokzijl. Waar het als altijd gezellig druk is. Dan rechtsaf richting Steenwijk. Vlak voor Scheerwolde neem ik nog even een duik in het Steenwijkerdiep om alvast het klamme zweet af te spoelen. Uitgeput kom ik aan. Memorabele tocht. Een volgende keer zal ik vast via Kampen, Harderwijk gaan. Of toch eens via Zeewolde en de Randmeerdijk? Ik herinner me nl. nog van een eerdere tocht het hobbelige klinkerstuk Zeedijk ten noorden van Nijkerk, dat ik toen besloot nooit meer met de Mango te rijden.
Zware tocht? Het zou niet zo hoeven zijn, maar toch voelde het wel zo. Vooral door wat er in het koppie speelde, en vervolgens neersloeg in de benen.

Onderstaande track bevat wat afsnijdingslijnen, waar ik de GPS had uitgezet, wegens 'route bekend en batterijen sparen, achteraf hadden de eneloop+'s het wel volgehouden.