donderdag 20 augustus 2015

Reparatie

De oorzaak van een en ander was een kettinggeleidewieltje dat ik los vond in de Mango.
Dit hoort onder het stoeltje te zitten.
Gebeld met VM (Theo), en die maakte snel een tekening van hoe e.e.a. hoort te zitten, wieltje + alulip.
Fijne service.





Toen was het snel gerepareerd.


zaterdag 15 augustus 2015

Scheerwolde - Leiderdorp

Vandaag moest ik weer terug. Maandag weer aan het werk. Zondag om thuis wat dingen te doen die gedaan moeten worden. Met de heenreis van een week nog in het geheugen zag ik er wat tegen op. De weersverwachting was ook niet hoopgevend. Ik heb een track gekozen via de Oostvaardersdijk. Toch weer om goed te kunnen doorfietsen. Een route via Harderwijk en zo, is iets voor als ik nog eens 2 dagen wil spenderen. Afijn, om 7.30 stap ik in de Mango, met een vuilniszak om me heen tegen de regen. En, tegen alle verwachting in, gaat het fietsen heerlijk. Op straat is het nog heerlijk rustig, de atmosfeer is koel en fris, maar niet koud. De Steenwijkerweg fietst lekker rechtuit, en links en rechts heb je mooi uitzicht. In Ens kan ik de vuilniszak afdoen, en het schuimdeksel in het vooronder plaatsen omdat het droog is, en af en toe een zonnetje doorpiept. Het wegdek is prima. Om 12.15 ben ik bij de Ketelbrug. Aan het strandje stap ik even uit, en ga een stukje zwemmen, omdat ik al best warm ben geworden.
Verkwikt ga ik onder de Ketelbrug door, en dan volgt het stuk langs het IJsselmeer, met links de dijk, en de schapen, en rechts het water en de windmolens, Er zijn weinig fietsers onderweg. Dan draai ik het fraaie Zuigerplaspark in in Lelystad, via de buitenwijken van Lelystad, groen en rustig, en ga onder het Bataviagebeuren naar de Oostvaardersdijk.
Ook dit rijdt weer heerlijk. Links de plassen, rechts het IJsselmeer. De dijk zelf rijdt rustig en ongestoord.
Helaas hoor ik intussen een geratel, en voel ik dat de ketting niet lekker loopt. Ik stop. Denk dat het komt doordat de kettingkappen wat verschoven zijn door de bagage en nu tegen de ketting aanlopen.
Dus herschikken. Dit blijkt niet afdoende, maar ik fiets door. Later als het nog erger wordt, en ik beter kijk, zie ik dat de kettingbuis door is, en ook is verschoven, en de ketting zich behoorlijk in het stoeltje heeft gezaagd. Maar dan ben ik al bij Ter Aar, is het kwaad al geschied. Door deze perikelen gaat het niet hard. Na de dijk en de Hollandse Brug, over de A1 (enorme file), en nu eens niet rechtsaf naar Weesp, maar rechtdoor via het Naardermeer en de Ankeveense plassen. Leuk slingerwegje door mooi natuurgebied. Na Nederhorst den Berg weer een mooi stuk langs de Wijde Blick, en dan via de  Vinkeveenseplassen. Ook het laatste stuk vanaf Mijdrecht is mooi, door het Groene Hart. Wederom schakel ik een keer te ver door van 2 naar 3, maar nu krijg ik het snel weer in orde. Mede omdat ik gelijk stop met trappen, en zo de boel niet vasttrap. Het weer heeft zich prima gehouden eigenlijk, al met al een heerlijke fietsdag.
Nu eens kijken of ik de fiets nog rijdbaar kan houden tot het volgende Velomobielbezoekje.


dinsdag 11 augustus 2015

Leiderdorp - Scheerwolde in 2 etappes

Zondag 9/8/2015, fietsen naar Scheerwolde. Ik wil de tocht in 2 dagen splitsen, om nog even lekker te kunnen kamperen. Na wat zoeken kom ik uit op een natuurkampeerterrein Landgoed Old Putten in Elburg. De afstand is ongeveer 122 km. Thuis geniet ik van een dagje 'alleen'. Al klungelend vertrek ik pas om 15.00 uur. Na 15 minuten fietsen bedenk ik het badpak van Wilma vergeten te zijn. Terug dus. Na 3 kwartier ben ik weer op het keerpunt, maar dan schakel ik verkeerd van 2 naar 3, en de ketting gaat eraf. Ik blijk hem ongewild en ongemerkt redelijk vast te hebben getrapt, wat blijkt als ik met het hoofd in het vooronder duik om hem er weer op te leggen. Met moeite krijg ik een lus terug door het derailleurbeugeltje. Ik heb dan spijt van mijn plan om een fris wit T=shirt aan te doen, want ik zit onder de smeer. Het verwijderen van een 2-tal lussen lukt niet. Zo sta ik intussen al een half uur te ploeteren, als ik hulp aangeboden krijg van een DF rijder uit Leiden, die gaat forensen tussen Leiden en Utrecht. Naam onbekend helaas. Als je dit leest, BEDANKT! Deze neo-velomobielrijder helpt me uit de brand. Ik haal de Mango leeg, we leggen hem op zijn kant, en hij krijgt de lussen snel uit de ketting. Na een verdere kennismaking nemen we afscheid, en ga ik welgemoed verder. Verheugd door deze ontmoeting, het vertrouwen in de mensheid heeft weer een boost gekregen. Elburg gaat me te laat worden, wat jammer is, omdat ik eigenlijk alleen maar op tracks van de fietsersbond wil rijden. En, wegens geen snel internet onderweg, kan ik niet een nieuwe maken. Tot de Hollandse brug volg ik nog de track naar Elburg. Daarna zie ik wel hoe laat het is, en waar ik zal overnachten. Het fietsen gaat niet heel lekker, negatieve gevoelens blijven in mijn gedachten. Hoewel ik de tocht al vele keren gemaakt heb, blijf ik vasthouden aan het trackprincipe. Bang om verkeerd te rijden, kilometers om te moeten rijden, of te moeten flintstonen. Sinds ik jaren geleden eens aan de verkeerde kant van de Waver zat blijft dit me achtervolgen. Van de vorige keer weet ik dat ik na het koffietentje bij de brug aan de Waver links moet blijven, omdat de track me anders over een minuscuul pad leidt. Ondanks het gekozen profiel van makkelijk doorfietsen. 10 km verder kom ik bij de fietspont over de Angstel, tussen de Voetangelbrug en Abcoude in. Vorige keren kon ik hier prima gebruik van maken; nu haal ik via de lier de pont naar me toe, maar op 1/3 van de afstand blokkeert de ketting, het lijkt of de ketting aan de andere kant gespannen is. De aanwezigheid van 5 aangeschoten jongeren op een zelfgemaakt vlot, die al een tijd rondhangen bij de pont, doet me vermoeden dat die iets hebben uitgehaald. Ik vrees nu dat er een voor boten gevaarlijke situatie is, maar weet niet wat te doen. Ik bel Wilma om een servicenr te achterhalen via voetveren.nl en dan een melding te maken. Even later bedenk ik dat ik beter 0900-8844 kan bellen hiervoor. Als ik dat gedaan heb, voel ik me een stuk beter.
In Almere-Haven bestudeer ik uitgebreid de GPS. Zal ik door naar een camping in Zeewolde, of naar de Kemphaan, of gewoon maar ergens de tent opzetten? Ik besluit naar de Kemphaan te gaan, omdat die dichtbij is. Helaas blijkt die erg vol te staan. En met de herinnering van de vakantie nog vers in het geheugen, rijd ik door. Zeewolde vind ik nu wat uit de route liggen, en ik heb ook geen zin in schemerdonker aan te komen, omdat ik nog wat van de avond wil genieten, lekker voor het tentje. Dus ik rijd door de Almeerder Hout, speurend naar geschikte plekken. Zonder resultaat. Ik kom op de Vogelweg. En op een kruising met de Gruttoweg vind ik een geschikte plek. Grasveldje, uit het zicht van de wegen. Rust. Ik zet mijn Eureka-Solotentje op. Rol matje en slaapzak uit, en kook nog een maaltje. Uitzicht op wat windmolens en een boerderij. Een sprinkhaan springt in de Mango, en even later er weer uit. Dan wurm ik me in de slaapzak, en ga heerlijk op de Tolino reader lezen. Het gemis van een douche voor de smeer en het klamme zweet neem ik voor lief wegens de rust. Het zal illegaal zijn, maar afgezien van wat lichaamsvocht laat ik niets achter, dus ik heb geen probleem met deze overnachting.


Ik slaap ongestoord. Alleen het selfinflating matje is wat oncomfortabel, dus echt lekker doorslapen is niet aan de orde. Na het wakker worden voel ik me wat stijfjes. Geen koffie, dus de start is wat moeizaam. Afijn, tentje en zo zijn uitstekend bevallen. Alleen de Helinox vergeten. Zitten voor het tentje werd dus liggen. Ik schaam me om het tempo op te schrijven: max 23 km/h. De negatieve gedachten zijn nog niet helemaal weg. Het voordeel van de Flevopolder, lange rechte stukken met goed opschieten, en tijd voor je eigen gedachten, komt er nu niet uit. Op een afwisselend bochtig traject zou ik het gemis aan energie niet merken, en er zou afwisseling zijn voor mijn somberheid.
Bij Dronten sla ik rechts af naar Kampen. In Kampen de IJsselbrug over en naar links. Weer even beraad of ik over de brug richting Ens ga, of via Genemuiden. Ik besluit tot Genemuiden, zin in het pontje, en het leuke stadje. Na de pont naar links. Ik kom veel fietsers tegen vandaag, hoewel het een maandag is. Vakantietrekkers, dagjesmensen ook zo te zien. Ik rijd over de oude zeedijk langs Vollenhove, en door naar Blokzijl. Waar het als altijd gezellig druk is. Dan rechtsaf richting Steenwijk. Vlak voor Scheerwolde neem ik nog even een duik in het Steenwijkerdiep om alvast het klamme zweet af te spoelen. Uitgeput kom ik aan. Memorabele tocht. Een volgende keer zal ik vast via Kampen, Harderwijk gaan. Of toch eens via Zeewolde en de Randmeerdijk? Ik herinner me nl. nog van een eerdere tocht het hobbelige klinkerstuk Zeedijk ten noorden van Nijkerk, dat ik toen besloot nooit meer met de Mango te rijden.
Zware tocht? Het zou niet zo hoeven zijn, maar toch voelde het wel zo. Vooral door wat er in het koppie speelde, en vervolgens neersloeg in de benen.

Onderstaande track bevat wat afsnijdingslijnen, waar ik de GPS had uitgezet, wegens 'route bekend en batterijen sparen, achteraf hadden de eneloop+'s het wel volgehouden.