Sneeuw

Toen ik vanochtend uit het raam keek, zag ik sneeuw. Absoluut onverwacht. Je hoort het ook niet vallen, zoals dat met regen wel het geval is. De vraag die direct rijst, is dan, kan ik fietsen? Je vraagt je dan af, hoe is het nu, en hoe is het vanmiddag? Is er gestrooid, geschoven wordt er so wie so niet meer. En, heb ik tijd om als het toch niet gaat, nog terug te keren en met de auto te gaan, of kom ik dan in een file terecht, en te laat? Zo in het donker is het altijd meer afschrikwekkend dan bij licht. Intussen weet je dat je door verse sneeuw meestal goed heen komt, mits niet te dik (3 cm?).
Ik was op tijd, (half 7), dus: niet geschoten is altijd mis, en daarom gewoon gegaan. De steeg uit, bleek de laag niet de dik te zijn, enkele cm's inderdaad, en er was goed door te rijden. De fietsbrug over de Oude Rijn was weer te steil, 1 m voor de top stond ik stil, en  moest me laten zakken, en te voet duwend erover. Het fietspad op de Hoge Rijndijk bleek gestrooid, en was prachtig zwart. Langs de Vliet was de weg over een breedte van 1,5 meter gestrooid, dat gaf dus een heel smal fietspad.

Dat volgde ik, en ging bijna de mist in, toen het spoor bij de Vlietlanden aangekomen van de weg afweek omdat de strooiwagen daar een cirkel had gedraaid (andere gemeente, dus stoppen). In eerste instantie volgde ik de zwarte strook, tot ik merkte dat dat mis ging. Snel terug naar de weg, die vanaf daar door de Vlietlanden besneeuwd bleef. Het trappen ging daar toch behoorlijk zwaar, en hier en daar glibberde het achterwiel weg. Niettemin was het een prachtige tocht, lekker fris, en met een mooie lucht met maan en sterren, zelfs in de verlichte Randstad is dat nog. Bij de Knip wordt het fietspad weer een wegje, en was er weer gestrooid. De rest van de route ging zo, dus al met al maar een 10 minuten langer onderweg geweest dan normaal. Terug was bijna hetzelfde verhaal, ik had verwacht dat de sneeuw in de Vlietlanden nu wel weg zou zijn, maar deze was weer opgevroren, wat lastig rijden is. Volgens het KNMI is het voorlopig wel weer gedaan met de sneeuw.

Rijden in de winter

Het rijden in de winter bevalt me uitstekend. Op het fietspad is het heerlijk rustig. Je hebt vaak een mooie lucht met sterren of een maan, en het is pittig fris. Je zit lekker weggedoken in je fiets, verscholen onder het schuimdeksel. Ondanks een temperatuur van rond het vriespunt kun je toch gewoon in je T-shirt reizen. Je geniet van de stilte en het geluid van de banden. OK, 's ochtends moet ik mezelf wel even overwinnen de koude en vochtige Mango in te stappen, maar als ik eenmaal de steeg uit ben, en de eerste meters op de straat heb gemaakt, is het leed geleden. Hoewel ik minder hard rijd dan in de zomer, lijkt voor het gevoel de snelheid hoger te liggen. Bij gladheid maak ik me minder zorgen dan ik op de tweewieler zou doen. winterse neerslag is tot op zekere hoogte goed te doen, wel merk je dat het rijden direct een stuk zwaarder gaat. ook gesmolten en opnieuw bevroren sneeuw is vervelend. regen en motregen vind ik een stuk minder. het zicht wordt dan zo slecht, met name bij tegenliggers. De afgelopen week echter, met af en toe een bui, is het prima te doen.