Het rijden in de winter bevalt me uitstekend. Op het fietspad is het heerlijk rustig. Je hebt vaak een mooie lucht met sterren of een maan, en het is pittig fris. Je zit lekker weggedoken in je fiets, verscholen onder het schuimdeksel. Ondanks een temperatuur van rond het vriespunt kun je toch gewoon in je T-shirt reizen. Je geniet van de stilte en het geluid van de banden. OK, 's ochtends moet ik mezelf wel even overwinnen de koude en vochtige Mango in te stappen, maar als ik eenmaal de steeg uit ben, en de eerste meters op de straat heb gemaakt, is het leed geleden. Hoewel ik minder hard rijd dan in de zomer, lijkt voor het gevoel de snelheid hoger te liggen. Bij gladheid maak ik me minder zorgen dan ik op de tweewieler zou doen. winterse neerslag is tot op zekere hoogte goed te doen, wel merk je dat het rijden direct een stuk zwaarder gaat. ook gesmolten en opnieuw bevroren sneeuw is vervelend. regen en motregen vind ik een stuk minder. het zicht wordt dan zo slecht, met name bij tegenliggers. De afgelopen week echter, met af en toe een bui, is het prima te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten