In heel vroeger jaren ging ik wel eens op de racefiets een toer maken vanuit Amsterdam naar bijv. Putten en terug. En andere tochten van ca 80-120 km, maar een tocht naar de grote rivieren en ook nog bos meepakken had ik nog nooit gedaan.
Het geheel van alle indrukken op zo'n dag is overweldigend. Het moeiteloze cruisen over lange rechte fietspaden met verre horizonten.
Het passeren van pittoreske plaatsjes. Het vee in de wei dat je nieuwsgierig aan kijkt, paarden die je melancholiek aankijken.
Het zitten op een klein resto aan de Lek, bij Wijk bij Duurstede, en het bekijken van de passanten en de schepen op de rivier.
Het motorgeluid en de diesellucht van de pont over de Lek, die je gedachten terug doen gaan naar 50 jaar geleden toen we met de 'Friesland' naar Terschelling op en neer gingen. De dreigende lucht in het Oosten, zwarte lage wolken, waar je stukjes blauw doorziet, en waarachter witte wolken zich snel verplaatsen op een andere hoogte. Het wegschuilen onder je schuimdeksel als de 1e druppels vallen.
De vele vriendelijke knikjes, de auto-passanten die met een keurige boog om je heen gaan.
Dan de bossen van de Utrechtse heuvelrug, waar het zonlicht doorheen speelt. En waar een prachtig vrijliggend, breed fietspad kilometers lang fietsen in trance mogelijk maakt.
Tenslotte het open plassengebied bij Tienhoven, Zevenhoven en Nieuwkoop, met het hoog opschietende riet dat ver boven de velomobielen uitkomt.
Meestal rijd ik alleen. Het omgaan met verschillen in mening over de te volgen route, over de lengte, over de pauzes, enz. ontwijk ik op die manier.
Het is goed voor me mijn starre overtuigingen daarin vandaag los te moeten laten. Over kleine verschillen van mening heen te leren stappen. Te focussen op zaken waar het echt om gaat: het genoegen van het hier en nu. Natuurlijk moeten jouw ideeën en die van je compaan niet te ver uit elkaar liggen, en moet je allebei oog hebben voor de wensen van de ander. Maar vooral ook moet je er zin in hebben om met anderen te fietsen. Te delen van wat je allemaal ziet en beleeft.
Op 2/5 had ik al samen met Anko een flinke tocht gemaakt, zie eerder in dit blog. Wat ook prima beviel.
Dagverslag.
Ik werk de 10e variant uit van de vandaag te rijden route. In grote lijnen hadden we hem al vastgesteld, maar of het nu de 180 of 200 variant wordt, of dat we toch nog de 220 km uit de prullenbak moeten halen was nog niet duidelijk. Noch de exacte route: over Koudekerk, of via Boskoop? En bij nadere bestudering van de route vielen me nog wat rare lussen op. het gevolg van het planningsproces via 'plaatsen'. de route planning via http://routeplanner.fietsersbond.nl/ gaat me steeds beter af, door het leren en toepassen van trucjes. (de gps knop gebruiken om de planning te laten uitvoeren, cq terug te komen in andere schermen, het toevoegen en sorteren van de via punten. de volgorde waarin je dingen doet consequent toepassen). en zo is het op zich leuk om dat te doen. Het uploaden naar googlemaps om alle varianten met kleurtjes in 1 scherm weer te geven.
Het risico is dat je er eindeloos mee doorgaat, en langer dan nodig, omdat je improviserend ook goede beslissingen kan nemen. Enfin, de laatste versies gaan nu ook via de mail naar Reinier. We hebben nu de 180 en de 200 km variant. Beide heb ik op zichtbaar gezet op mijn Oregon 600, de ene azuurblauw, de ander okergeel. deze kleuren vallen goed op, hoewel dit afhankelijk blijft van de overheersende achtergrondkleur van je kaart, die weer per gebied kan wisselen.
Daarna smeer ik nog even de ketting. Niet mijn favoriete klusje: omdat ik een wat ongemakkelijke houding moet aannemen, altijd onder de smeer geraak, en omdat ik betwijfel of ik het wel op de juiste manier doe.
Vervolgens wil ik nog even de hoes over de motor doen. Maar als ik de deur open doe, zie ik 2 eenden, die duidelijk iets van mij verwachten.
Om 9.20 komt Reinier, die zijn zoon eerst naar UVS heeft gebracht voor de sportdag. Na wat foto's en een kop koffie gaan we op pad. Ik heb mijn nieuwe tasje (Kringloop Steenwijk, zie foto onder-links) in gebruik genomen voor de waardevolle dingen, en onder handbereik geplaatst.
Het eerste deel van de tocht loopt via bekende polderwegen.
Het is erg vochtig, er lijkt een soort mist te hangen. Daar waar we de Reeuwijkse plassen door willen steken, blijkt een loopwedstrijd aan de gang te zijn. Bestudering van de kaart en vriendelijk advies van de medewerkers geven een prima alternatief, alleen het water missen we nu.
In Hekendorp rijden we de afslag over de Hollandse IJssel voorbij, een niet aangegeven pad tussen 2 huizen, van ca 2 m breed.
We kijken of dat wel klopt, Reinier heeft zo zijn twijfels, maar dat blijkt te komen doordat zijn beeld 180 gr gekanteld is, en dan gaat het via wat achtertuintjes naar de weg naar Oudewater. Op het fietspad staat daar nog pontificaal een bestelauto geparkeerd, bij de uitwijkmanoeuvre via de berm blijkt daar net een putje te zitten. De auto vervloekend, en de volgende kilometers extra gespitst op elk bijgeluid rijden we gewoon door.
In Oudewater wil ik even de verkeerde kant op. Maar Reinier corrigeert me. (het blijft verdomd lastig, zo'n track aflezen, tegelijk de veiligheid in de gaten te houden, en mooie situaties snel te fotograferen, na eerst de pincode van de Iphone nog in te toetsen, en alle flappen van je hoesje aan de kant te houden). Het weer lijkt onstabiel.
Via mooie gescheiden fietspaden rijden we naar Benschop, Lopikerkapel om bij Nieuwegein zuid de Lek over te steken. Intussen is de bewolking helemaal opgelost.
Indrukwekkend, die hoge boogbrug, de diepte van het water, en de ruimte.
We rijden onder de oude stadspoort Vianen binnen, waar veel toeristen op een terrasje van het mooie weer en de leuke oude binnenstad genieten.
De fietsen trekken weer veel bekijks en glimlachende blikken.
Dan volgen we de zuidelijke Lekdijk. Weer een prachtige rustige brede weg, met mooi uitzicht links op de Lek en rechts op het Betuwse landschap.
Bij Rijswijk steken we het AR kanaal over, en vandaar gaan we links naar het veerpont over de Lek bij Wijk bij Duurstede. Het is dan ca 13.15, en een mooi punt om even aan te steken bij Mini Resto 't Veer. We bestellen frites met en soep.
Het is intussen behoorlijk warm geworden. Zolang je rijdt gaat het wel, maar eenmaal uitgestapt, en in de luwte neergestreken slaat de warmte neer.
Ik fris me even op in de Lek en kijk jaloers naar een familie die aan de oever is neergestreken en lekker bij en in het water zit.
Maar even later komt er op eens donkere bewolking opzetten, en vallen er druppels. Schuimdeksels erop, en pet opzetten.
We hebben dan net afgerekend en zijn de pont op gereden. (€ 0,80).
Door de sterke stroming ligt de boeg van het veer helemaal schuin tov de vaarrichting. Vanaf WbD rijden we dus aan de Noordkant van de Lek op de dijk, en hebben nu uitzicht op links de Utrechtse Heuvelrug, en rechts de uiterwaarden. Boven ons is een dreigende lucht met snel bewegende zwarte en witte wolken en stukken blauw erdoor heen.We rijden zo door tot Amerongen. Bij de stop hadden we al afgesproken om de 180 km variant te doen, en Rhenen te laten voor wat het is.
Bij Amerongen gaan we dan weer (noord)westwaarts. Tot Driebergen rijdt het fantastisch, daarna zijn er te veel stoplichten, en onhandige verkeerssituaties. Een volgende keer eens de Arnhemse Bovenweg proberen vanaf Doorn. Die loopt parallel en is tot Zeist te volgen. Dan gaan we naar de Bilt en Groenekan. ook hier kijk ik niet goed naar de track, heb niet genoeg ingezoomd, maar Reinier waarschuwt tijdig als ik te snel rechtsaf wil gaan, waardoor ik later de linksafmogelijkheid zou missen.
Na Groenekan rijden we de bossen uit, en komen we in het open plassengebied van Tienhoven. Hier liggen veel herinneringen uit de tijd toen we nog vrijwilligerswerk deden bij Natuurmonumenten in de Tienhovense Plassen. Ik praat hier over 1992 en eerder. Zou Niels nog wonen aan de Dwarsdijk? Bij Fort Tienhoven stoppen we even, ik houd de voeten in het water, Reinier verstelt zijn voetplaatje, dat hem wat last in de heup bezorgt.
Dan door naar Breukelen. Bij Woerdense Verlaat nemen we een paadje van 70 cm breed, achter de molen aldaar langs. Er zit een oudere man heerlijk in zijn tuintje, met wie we even een praatje maken. Het gesprek verloopt ongeveer als volgt:
"-Goedemiddag, wat woont u hier prachtig! - Ja, dankuwel, we hebben het ook reuze naar onze zin. - Dat kan ik me helemaal voorstellen....- En wat hebt u daar een mooi karretje..."
We nemen het fietspad dwars door de polder van Nieuwkoop naar Zevenhoven en zien daar de 3e ligfietser van vandaag. Ik heb er een hard hoofd in dat nog veel mensen de ligfiets gaan ontdekken. 18.15 zijn we thuis.
Bewogen gemiddelde 25,4 km
184 km
Onderweg 8,5 uur
De datum was al gepland als training voor de Cycle for Hope tocht. Waaraan ik door naar boven gekomen verschillen in uitgangspunten niet mee doe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten