Onlangs wilde ik de remmen wat afstellen. Dit lukte niet goed, en nu niet door onkunde. Bij een kijkje in het vooronder bleek dat één van de remkabels gebroken was, van de andere bleek de buitenkabel ook al door. Hoog tijd voor een bezoekje aan Velomobiel.
Begin van de week was de weersvoorspelling voor vrijdag nog 'regenachtig', verderkomend in de week werd de voorspelling steeds positiever. Daarmee verviel de belangrijjkste reden niet op de fiets te gaan. Dat betekende alsnog snel de spullen voor een 2 daagse tocht bij elkaar grissen: tent en slaapzak, lidmaatschapskaartje van de natuurkampeerterreinen, en overbodige zaken die ik dagelijks meesleep op de w-w tocht eruit te halen. Minimaal gereedschap mee, veel verder dan bandenplakken en lagen ducktape aanbrengen kom ik toch niet. En, sinds kort ben ik lid van de wegenwacht voor fietsers. Die hebben ook een prima service als het niet snel gerepareerd kan worden. Ik houd er niet zo van laat op weg te gaan, in dit geval 10.30, maar eigenlijk was het wel eens goed te kijken hoe het loopt, enig belangrijke was voor 16.00 in Dronten te zijn, ivm de geschatte reparatietijd van 1 uur, en in de hoop dat er geen rijen wachtenden voor me waren.
Op het laatste moment dus ook een aantal tracks gedownload van de FiBo, voor diverse scenario's. En voor de zekerheid naast mijn Oregon 600 ook de Etrex 30 mee. Dit omdat ik niet zeker meer wist hoe lang de Oregon met de batterijen toe kon.
Eigenlijk had ik verwacht weer via de Vogelweg gestuurd te worden, maar onderweg bleek dit niet het geval. De route ging over een prachtig pad vanaf Almere Buiten tussen de Oostvaardersplassen en de hoge (of Lage?) Vaart. Enige nadeel: redelijk lang stuk Almere. 5 km voor Dronten bleek het fietspad te zijn afgesloten, waardoor ik een wegje tussen de akkers moest volgen om niet gigantisch om te rijden. Ik was even bang dat het zou eindigen op een erf, zo leek het althans, maar gelukkig kwam ik daar weer op de openbare weg. Maar niet eerder dan nadat de boerin me ter verantwoording had geroepen 'dit is een privé-weg', ik legde de situatie uit, merkte ook op dat ik nergens een 'eigen weg - bordje' o.i.d had gezien, en toen was het prima verder.
Bij Velomobiel aangekomen iets na half vier bleek Theo de laatste hand te leggen een spoedgevalletje. Mijn kabels waren toen snel gefixed, en ik ging door naar de Staatsbosbeheercamping in Drie. Ik had van Theo nog een stuk verpakkingsplastic meegekregen, omdat ik mijn matje noch folie bij me had. De route leidde via het Harderbos. Erg leuk pad, achteraf pas bedacht dat ik eigenlijk via Elburg had willen rijden, zo een groter stuk Veluwe meepakkend.
De zandpaden vlak bij Drie vielen me niet mee. Hard zand, nietopvallende kuilen, zodat ik inwendig licht vloekend naar de camping kroop.
De bezetting daar was goed. Ondanks het niet-fantastische weer, het was nog best fris. Er brandde een gGezellig kampvuurtje op deze mooie rustige camping.
Omdat ik de kookspullen niet bij me had gestoken, ging ik toen het tentje stond en de slaapzak uitgerold was om zo in te springen, naar het Boshuis, dat me bij aankomst al een heerlijke uitspanning had geleken. Binnen bleek dit inderdaad een uitermate gezellige zaak te zijn. Uit budgettaire overwegingen liet ik het bij een boeren-groentesoep met stokbrood.
's Nachts werd ik wakker van het geluid van regen op het tentdoek. Dit hield me verder uit de slaap, samen met de kou die toch doorkwam vanuit de bodem, ondanks een bed van bladeren. Bij het eerste licht ging ik eruit, het werd gelukkig net droog, de tent was snel opgeruimd, de Mango was nog droog van binnen, (meevaller), en ik nam een heerlijke warme douche, waar ik enorm van opknapte. Om 8.00 kon ik op pad.
Vervolgens was het mooi fietsen door Veluws landschap naar Garderen, (stukje oost). Bij de Coop even wat mondvoorraad ingeslagen, en toen weer west naar Putten. Erg mooi stuk fietspad naast een even mooie autoweg. Dwars door Putten en langs strand Nulde naar het zuiderzeepad. Robbelig asfalt hier, en erg smal. Verder via Spakenburg, Hilversum, (lekker kopje koffie bij de Shell), Kortenhoef, prachtig uitzicht op de 'Wijde Blik' links en de Ankeveense plassen / bossen rechts, want intussen was het een open weertype geworden, met zon, wind en wolken. Omdat de route vanaf daar uit lekker lange stukken liep het tempo weer wat op, en kon ik doorbellen dat de verwachte aankomst toch een uurtje eerder dan eerder verwacht zou worden. ook het stuk door de Vinkeveenseplassen was heerlijk om te fietsen. En toen het fietspad vlak voor Mijdrecht ook klaar bleek (eerder moest ik daar nog ca 2 km omfietsen, maar nu dus gewoon door) kreeg mijn zelfvertrouwen en helemaal een boost. Zelfs het ingehaald worden door 2 racefietsers kon daar niets aan veranderen). De hobbel Niewveen werd makkelijk genomen. Van de FiBo route met veel drempels javascript:void(0);en een niet-VM bestendig autoblokkadehek wist ik handig af te wijken, om hem even handig weer op te pikken.
Verrassend hoe fit je dan uit je fiets stapt. Een beetje houterig wel, maar om nou te zeggen dat ik in elkaar van vermoeidheid, absoluut niet.
En je hoofd wordt heerlijk leeg, je krijgt verse ideeën, en zin om dingen aan te pakken. Zonder dat dat er zoveel zijn dat het een chaos wordt in je kop. De gratis extra van zo'n reparatietocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten