2e come-back

Na de 1e hernia volgde een 2e. Vermoedelijke oorzaak: tijdens de verhuizing mezelf geforceerd met een bepaalde rompbeweging. In ieder geval heb ik van sept t/m begin december 2018 weer erg last gehad. Toen het weer weg was getrokken, wat langer hersteltijd genomen dan de vorige keer, 1 jaar geleden.
En eerst begonnen op de zitfiets. Dan is 20 km x 2 wel lang. Aan de andere kant, als je de tijd hebt, is het ook wel weer prima. podcast op met vroege vogels, of OVT. Maar deze week dan toch weer begonnen met de VM. En dan besef je pas wat gemist hebt, die 6 maanden.
Het ging trouwens de 1e dag gelijk al mis. Klassieke fout, die  je ook na 75kkm nog kan maken.

Ja zeker, uit de bocht, cq gekanteld; op zijn linkerkant gleed ik zo over de doornstruiken, zie foto boven. Doorns uit arm en handen trekken, en naar verontruste toeschouwers gebaren dat alles onder controle is. Schade aan de fiets: gat in de bodem op van een diameter van ca 5 cm. Ik zie nu het wegdek zo onder me door schieten. Verder kon ik gelukkig zo weer verder rijden.
Het ligfietsen heeft veel mooie kanten. Het gemak, de snelheid, het contact dat je kan maken omdat je de aandacht trekt. Ik kan erg blij worden van een teken van verstandhouding, een lach of knikje, of een treffende opmerking uit een groepje opgeschoten jongeren (lekker banaantjehh, in vet Haags)
Vandaag even gestopt voor het ooievaarsnest, mooi gemaakt in een afgebroken boom.

Het laatste stukje voor de camping is het mooiste. Links en rechts weilanden met nu veel vogels, grutto's, kieviten, hazen, eenden, enz. en recht vooruit deze mevrouw.
Ooit de tip gelezen dat je ze je fiets gewoon even moet laten onderzoeken.

En dan is er verder niets aan de hand, en we kunnen beiden onze weg vervolgen.