Om er even helemaal uit te zijn, en de gedachten even te kunnen bepalen, ga ik met de Mango naar Noordwolde. Wilma is daar met de auto heen, heeft de tent al helemaal opgezet. Om precies te zijn, op de Nivoncamping 'de Meenthe'. Ouderwets simpel terreintje voor de echte liefhebber.
De heentocht verloopt via Amsterdam, voor een bezoekje aan de tandarts. Dankzij de planner van de fietsersbond en de Etrex verloopt het volgen van de route prima. Alleen benoorden Lelystad kies ik de weg aan de verkeerde (oostkant) van de dijk. Waar ik pas na kilometers achter kom. Geen zin hebbend om weer terug te fietsen sleur ik de fiets de dijk over. Ik heb geluk met het weer, want waar ik langs rijd zie ik natte straten, maar ik houd het droog.
Vanaf Ossenzijl heeft de routeplanner een zeer toeristische route voor me in petto. Hobbelpaadje van krap 85 cm breed, zodat ik af en toe in de berm zit. Rijdend langs de Lende (Linde?) tot ik de spoorlijn Zwolle-Leeuwarden kruis, en dan via de Hoeve naar Noordwolde. Onthaald door geinteresseerde kampeerders. We eten met uitzicht op het terreintje. Het gekwaak van kikkers en gegak van ganzen gaat de hele avond door.
De terugtocht verloopt minder vlot. Ik stop veel om te kijken, foto's te maken, of op de route te studeren. Ik had geen terugtocht laten plannen door de planner, en dat wreekt zich. Nu ik moe word, slaat de besluiteloosheid sneller toe, dus bij (te) veel splitsingen tuur ik op de kaart, en sta te wikken en te wegen. In Nagele stap ik uit, om bij de Coop de Wit even wat in te slaan. De cassiere (m) biedt een luisterend oor, zodat ik onbewust een rij geduldig wachtende klanten bij de kassa veroorzaak. Boven op de Ketelbrug heb ik een lekke band, en onder aan de Ketelbrug zie ik verderop 2 gele velomobielen staan; omdat ik er enigszins doorheen zit, rijd ik door. Ik besluit nu niet zoals op de heenweg de route onderlangs de windmolens te nemen, maar oostelijk van de snelweg te blijven, en volg de LF20 tot Lelystad. Die voert via een soms heel smal pad, dat hier en daar ook door vee wordt gebruikt. Een groepje hokkelingen draaft een paar honderd meter lang voor me uit. Bij het veerooster gekomen houden ze stil, en draaien zich om. Ik passeer voetstaps, en de beesten blijven rustig.
De IJsselmeerdijk rijdt prima, ik houd een rustig tempo aan, trek het schuimdeksel over me heen, want de tegenwind is behoorlijk fris, en het voelt knusser aan. Mooi uitzicht op de Oostvaarders- en Lepelaarplassen.
Bij Abcoude kom ik langs het Gein in een kleine file. Oorzaak is een ongeval, waardoor het verkeer gestremd is. Behalve voor fietsers. Ik rijd langs een auto die op de kop ligt, en een die zwaar gehavend dwars in de berm staat.
Half zeven pas ben ik thuis. Veel langer onderweg dan gisteren, ondanks de kortere en snellere route. Tegenwind, vermoeidheid en het ontbreken van een route eisen hun tol. Maar na afloop kijk ik terug op een heerlijke 2 dagen.
